Na koszty ogłoszenia upadłości składają się wynagrodzenie kancelarii i koszty sądowe.

Wynagrodzenie kancelarii

Za usługi związane są bieżącym doradztwem antywindykacyjnym, weryfikacją dokumentów, faktycznym weryfikowaniem zadłużenia, poszukiwaniem wierzycieli, przygotowaniem wniosku do sądu i reprezentacją na etapie po ogłoszeniu upadłości pobieramy wynagrodzenie uzależnione od faktycznego nakładu pracy i stopnia skomplikowania sprawy.

Wynagrodzenie prawnika wynosi od 4000 złotych i jest to zależne od ilości wierzycieli, wysokości kwoty zadłużenia i stopnia skomplikowania sprawy, konieczności reprezentacji klienta na etapie po ogłoszeniu upadłości.

Koszty sądowe

• opłata sądowa od samego wniosku w wysokości 30 złotych Wnosi się ją przelewem na rachunek odpowiedniego sądu.
• opłata skarbowa od pełnomocnictwa (jeśli dłużnik reprezentowany jest przez pełnomocnika) w wysokości 17zł. Opłatę za pełnomocnictwo wnosi się przelewem na rachunek gminy.

W pierwszej kolejności należy szczegółowo przeanalizować sytuację dłużnika – ustalić Wierzycieli, skład majątku, sytuację życiową dłużnika. Pracownicy Kancelarii zweryfikują zasadność złożenia wniosku o upadłość. Istotne jest rzetelne poznanie sytuacji dłużnika ponieważ nie w każdym przypadku ogłoszenie upadłości konsumenckiej jest korzystne. W przypadku gdy dłużnik posiada znaczny majątek warto rozważyć inne formy pomocy takie jak, negocjacje z wierzycielami czy restrukturyzację zadłużenia.

Nie stresuj się jeżeli nie pamiętasz wszystkich swoich wierzycieli, pomożemy ustalić Ci Twoje aktualne zadłużenie.

W przypadku braku możliwości ustalenia wszystkich wierzycieli lub całości zadłużenia po stronie klienta, kancelaria posiada możliwości w celu ich ustalenia.

Następnie kancelaria składa w imieniu dłużnika wniosek o upadłość konsumencką. Wniosek ten obecnie jest składany za pośrednictwem portalu KRZ ( Krajowy Rejestr Zadłużonych) . Dłużnik ma możliwość samodzielnego złożenia wniosku w tradycyjnej formie papierowej – zgodnie z obowiązującym formularzem.

Niepełne lub błędne przygotowanie i zgłoszenie wniosku skutkuje wezwaniem do ich uzupełnienia. Termin na uzupełnienie braków jest bardzo krótki – to tylko 7 dni. Nieuzupełnienie braków bądź nieprawidłowe uzupełnienie skutkuje odrzuceniem wniosku.

Przekazanie sprawy profesjonalnej kancelarii pozwoli zaoszczędzić czas, nerwy i w konsekwencji przyspieszy proces ogłoszenia upadłości.

Rozpoznanie wniosku o upadłość konsumencką, w zależności od sądu, trwa od 3 do nawet 8 miesięcy.

W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku sprawa przejmowana jest przez syndyka. Od tej chwili to syndyk prowadzi Twoje postępowanie. To nic strasznego – dobra współpraca z syndykiem pozwoli na opracowanie realnego planu spłaty. Proces ten może trwać od kilku do kilkunastu miesięcy.

Syndyk przejmuje także zarząd nad majątkiem oraz dochodem upadłego. Zajęcie wynagrodzenia przez syndyka dotyczy umowy o pracę, umowy o dzieło, zlecenia oraz emerytury lub renty. Wolna od zajęcia jest kwota w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Syndyk może zająć do 50 proc. wynagrodzenia za pracę, oraz do 60 proc. wynagrodzenia za pracę, jeśli upadły płaci alimenty; oraz do 25 proc. Emerytury lub renty.

Upadły może złożyć wniosek o zwolnienie wyższej kwotę od zajęcia (czyli oddamy syndykowi wtedy mniejszą część dochodów).

Kolejnym etap upadłości konsumenckiej jest ustalenie planu spłaty wierzycieli. Jeżeli sąd upadłościowy nie stwierdzi w działaniu dłużnika lekkomyślności, czy rażącego niedbalstwa, maksymalny okres planu spłaty wierzycieli wynosi 36 miesięcy. Maksymalny okres spłaty nie może być dłuższy niż 84 miesiące.

W sytuacjach wyjątkowych zdarza się, że sąd, kierując się zasadami współżycia społecznego – umarza w całości długi upadłego, nie wyznaczając żadnej kwoty na rzecz spłaty wierzycieli. Ale nawet, jeśli taka opłata zostaje przez sąd ustalona w symbolicznej wysokości. Maksymalnie kilkaset złotych.

Działania kancelarii i opieka nad upadłym, także w okresie po ogłoszeniu upadłości ale jeszcze przed ustaleniem planu spłaty wierzycieli pozwoli zminimalizować ryzyko ustalenia dłuższego planu spłaty.

Wykonanie planu spłaty oznacza dla danej osoby całkowite umorzenie pozostałej kwoty długów.

Całość procesu upadłościowego trwa od kilkunastu miesięcy do nawet kilku lat w zależności od ilości wierzycieli ilości posiadanego majątku i trudności w jego zbywaniu. Ponad to na czas postępowania upadłościowego składa się również czas spłaty wierzycieli.

Pierwszy etap to kontakt z kancelarią, analiza stanu sprawy i sytuacji majątkowej dłużnika oraz wybranie najlepszej formy pomocy – wstępna analiza sprawy to tylko jedno spotkanie.

Następnie nasi specjaliści ustalają szczegółowo wierzycieli, wysokość zadłużenia i ewentualnie poszukują wierzycieli jeśli nie masz wiedzy o całości swojego zadłużenia – etap ten może trwać 2 tygodnie nawet do 2 miesięcy w zależności od tego jak szczegółową dokumentacją swojego zadłużenia dysponujesz.

Przygotowanie wniosku to tylko 1 tydzień.

Następnie po zarejestrowaniu wniosku czas oczekiwania na decyzję Sądu trwa od 3 do nawet 8 miesięcy.

Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku sprawa trafia do syndyka, którego głównym zadaniem jest sprzedaż majątku dłużnika, ustalenie jego sytuacji majątkowej i możliwości spłaty wierzycieli. Na tym etapie badane są również przyczyny powstania zadłużeń – do czasu ustalenia planu spłat etap ten może trwać kilkanaście miesięcy.

Po ustaleniu planu spłat dłużnik spłaca wierzycieli przez okres zaakceptowany przez Sąd.

Wykonanie planu spłaty oznacza dla danej osoby całkowite umorzenie pozostałej kwoty długów i zamknięcie postępowania upadłościowego.

Upadłość konsumencka umożliwia nowy start bez zadłużenia, ale również ma swoje konsekwencje.

Dłużnik traci prawo do zarządzania swoim majątkiem, który zostaje przekazany syndykowi. Syndyk dokonuje sprzedaży majątku dłużnika a uzyskane kwoty przeznacza na pokrycie kosztów postępowania i spłatę wierzycieli.

Ogłoszenie upadłości konsumenckiej skutkuje również rozdzielnością majątkową między małżonkami. Majątek staje się tzw. masą upadłościowa, przeznaczoną na pokrycie wydatków związanych z postępowaniem sądowym oraz uregulowaniem pozostałych zadłużeń.

Czynności prawne upadłego dotyczące mienia wchodzącego do masy upadłości są nieważne. Wszystkie zobowiązania upadłego stają się wymagalne.

Bezskuteczne są również czynności prawne dokonane przez dłużnika w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, którymi rozporządził on swoim majątkiem, jeżeli dokonane zostały nieodpłatnie albo odpłatnie, ale wartość świadczenia upadłego przewyższa w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez upadłego lub zastrzeżonego dla upadłego lub dla osoby trzeciej.

W ostatnim czasie bardzo często zdarza się, że zaraz po ogłoszeniu upadłości bank blokuje konta dłużnika średnio na okres 2-3 tygodni – z reguły do czasu podjęcia działań przez syndyka. Nie dzieje się tak za każdym razem.

Z chwilą ogłoszenia upadłości przerywa się także okres naliczania odsetek, które mogą być zaspokojone w ramach postępowania upadłościowego.

Kolejnym skutkiem ogłoszenia upadłości konsumenckiej jest to, że postępowanie sądowe, administracyjne lub sądowoadministracyjne dotyczące masy upadłości może być wszczęte i prowadzone wyłącznie przez syndyka albo przeciwko niemu.

Organy egzekucyjne nie będą mogły podejmować żadnych czynności egzekucyjnych. Z chwilą ogłoszenia upadłości konsumenckiej postępowanie egzekucyjne skierowane do majątku dłużnika, wszczęte przed dniem ogłoszenia upadłości, ulega zawieszeniu z dniem ogłoszenia upadłości. Postępowanie to umarza się po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości.

Z dniem ogłoszenia upadłości jednego z małżonków ustaje wspólność ustawowa małżeńska, a majątek wspólny wchodzi w skład masy upadłości.

Małżonek upadłego ma prawo do zgłoszenia w postępowaniu upadłościowym wierzytelności z tytułu udziału w majątku wspólnym. Gdyby istniała rozdzielność majątkowa w chwili wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości – małżonek upadłego nie może domagać się wyłączenia z masy upadłości udziału w majątku wspólnym.

Pierwszy etap postępowania upadłościowego kończy się z chwilą:

• wydania postanowienia o ustaleniu planu spłaty wierzycieli
• umorzenia zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli
• warunkowego umorzeniu zobowiązań upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli.

Upadły odzyskuje pełny zarząd nad swoim majątkiem, a jego obowiązkiem w przypadku ustalenia planu spłat pozostaje jego rzetelne i terminowe wykonywanie, połączone z obowiązkiem składania sądowi corocznie, do końca kwietnia, sprawozdania ze swojej sytuacji majątkowej i zawodowej za poprzedni rok kalendarzowy.

Po wykonaniu przez upadłego obowiązków określonych w planie spłaty wierzycieli sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonanych w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli.

Jednym ze sposobów zakończenia postępowania upadłościowego jest wniosek upadłego o umorzenie zobowiązań bez ustalania planu spłaty wierzycieli. Takie rozwiązanie ma zastosowanie, kiedy sytuacja osobista dłużnika jednoznacznie wskazuje, że nie będzie on zdolny dokonywać jakichkolwiek spłat miesięcznych na rzecz Wierzycieli.

Taki tryb ma zastosowanie jedynie w wyjątkowych sytuacjach, takich jak niezdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy przy jednoczesnym braku majątku, czy też uzasadnione względy zdrowotne.

Każdy ze sposobów zakończenia postępowania upadłościowego (wskazanych w pytaniu 8) prowadzi do umorzenia długów, zarówno tych umieszczonych na liście wierzytelności jak i tych, które nie zostały zgłoszone. Nawet tych o których dłużnik nie wiedział czy nie pamiętał.

Umorzenie długów nie obejmuje jednak:

• zobowiązań o charakterze alimentacyjnym;
• zobowiązań wynikających z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci;
• zobowiązań do zapłaty orzeczonych przez sąd kar grzywny, a także do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;
• zobowiązań do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie;
• zobowiązań do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem;
• zobowiązań, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.

Postępowanie o zawarcie układu w odróżnieniu od upadłości konsumenckiej ma restrukturyzacyjny charakter i skierowane jest do zamożnych dłużników, którzy będą w stanie wykonywać układ dostatecznie atrakcyjny dla wierzycieli.

Głównym celem dla dłużnika jest zachowanie własności domu/mieszkania oraz uniknięcie konsekwencji utraty całego majątku.

Istnieje możliwość złożenia wniosku o upadłość z opcją zwarcia układu. Oświadczenie takie zawarte we wniosku o ogłoszenie upadłości jest dla Sądu wiążące.

• osoby fizyczne, które zaprzestały prowadzenia działalności gospodarczej lub zawodowej, jeśli wcześniej nie złożono wniosku o ogłoszenie upadłości na ogólnych zasadach;

• osoby fizyczne, które zaprzestały prowadzenia działalności gospodarczej lub zawodowej nieujawnionej w żadnym rejestrze, jeśli wcześniej nie złożono wniosku o ogłoszenie upadłości na ogólnych zasadach;

• osoby fizyczne prowadzące gospodarstwo rolne, które nie prowadzą innej działalności gospodarczej lub zawodowej;

• wspólnicy lub akcjonariusze spółki kapitałowej oraz komandytariusze spółki komandytowej i komandytowo-akcyjnej, jeśli nie prowadzą samodzielnie działalności gospodarczej lub zawodowej;

• osoby, które przestały być wspólnikami osobowej spółki handlowej.

1. ustalenie dogodnego planu spłaty wierzytelności (odroczenie terminu wykonania zobowiązania; rozłożenie zobowiązania na raty; zmniejszenie wysokości zobowiązania) w konsekwencji spłata całości zadłużenia;

2. Układ z wierzycielami nie prowadzi do ogłoszenia upadłości, przez co dłużnik dostaje szanse spłacenia swoich długów, bez konieczności likwidacji całego swojego majątku;

3. Z chwilą otwarcia postępowania, zawieszeniu ulegają wszystkie postępowania egzekucyjne. Wyjątkiem są postępowania egzekucyjne skierowane do przedmiotu zabezpieczenia, np. hipoteki, (art. 260 ust 1 pr. Restruk.)jednak i w tym wypadku sąd może na okres 3 miesięcy zawiesić takie egzekucje (art. 260 ust 2 pr. Restruk.).

A. Przesłanka uwzględnienia wniosku:

Przy rozpatrywaniu wniosku Sąd poddaje ocenie możliwości zarobkowe dłużnika, w tym jego sytuację zawodową, w tym zdolność do pokrycia kosztów postępowania, jak i na możliwość zawarcia i wykonania układu. Zdolność zarobkowa musi być na tyle znaczna w odniesieniu do zadłużeń aby istniała realna szansa, że Wierzyciele wyrażą zgodę na układ.

B. Wniosek o zawarcie układu:

Wniosek ten jest praktycznie taki sam jak wniosek o ogłoszenie upadłości z tym wyjątkiem, że powinien zawierać propozycje układowe dłużnika. Dłużnik może swobodnie formułować propozycje spłaty – wraz z nadzorcą po otwarciu postępowania i tak będą one weryfikowane.

C. Po otwarciu postępowania:

Po otwarciu postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli Sąd wyznacza nadzorcę Sądowego, który w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia postanowienia o otwarciu postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli ustala z dłużnikiem propozycje układowe, sporządza spisy wierzytelności i zwołuje zgromadzenie wierzycieli .

Zgromadzenie wierzycieli powinno nastąpić w termnie 3 mc od uprawomocnienia się postanowienia o otwarciu postępowania.

D. Czas wykonywania układu:

Układ jest zawierany na okres nieprzekraczający pięciu lat, liczony od prawomocności zatwierdzenia układu. W przypadku gdy dłużnik posiada nieruchomość w której mieszka wraz z rodziną układ może być zawarty na okres przekraczający pięć lat, jeżeli przewiduje zachowanie nieruchomości przez dłużnika

E. Umorzenie postępowania

Sąd może umorzyć postępowanie o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli, jeżeli:

1) dłużnik nie realizuje ciążących na nim obowiązków;

2) aktualne możliwości zarobkowe dłużnika oraz jego sytuacja zawodowa nie uprawdopodobniają zdolności do pokrycia kosztów postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli oraz możliwości zawarcia i wykonania układu z wierzycielami;

3) w terminie sześciu miesięcy od dnia wydania postanowienia o otwarciu postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli nadzorca sądowy nie przedstawi wniosku o zatwierdzenie układu.

Aby móc rozpocząć restrukturyzację czy upadłość konsumencką osoba zadłużona musi być w stanie niewypłacalności. Przez stan niewypłacalności rozumie się brak możliwości regulowania wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

Upadłość konsumencka powoduje zbycie majątku dłużnika i spłatę wierzycieli. W konsekwencji ma na celu umorzyć wszystkie długi.

Pracownicy Kancelarii przy pierwszym spotkaniu weryfikują zasadność złożenia wniosku o upadłość albowiem nie w każdym przypadku jest to opłacalne dla dłużnika. W przypadku gdy dłużnik posiada znaczny majątek warto rozważyć inne formy pomocy takie jak, negocjacje z wierzycielami , restrukturyzacja zadłużenia.

Oba postępowania mają na celu pozbycie się długów jednakże ostateczna decyzja wymaga szczegółowej analizy majątku dłużnika i jego zadłużenia.

Każdy dług kiedyś się przedawnia. Przedawnienie powoduje, że dłużnik po pewnym czasie nie musi płacić długu. Terminy przedawnienia są różne, w zależności od tego z czego wynika dług, czy wynika z niezapłaconej faktury, wyroku sądowego i czy były prowadzone postępowania egzekucyjne.

Co również istotne – Wierzyciel może przerwać bieg przedawnienia np. poprzez złożenie pozwu do Sądu czy komornika.

Od jakiej daty liczymy termin przedawnienia? Dla przykładu w przypadku zobowiązań podatkowych termin przedawnienia liczymy od końca roku kalendarzowego, w którym minęła data wymagalności.

Ponad to istotne jest kiedy dług powstał – w 2018 roku zmieniły się dotychczas funkcjonujące terminy przedawnień. Zmiana ta polegała na skróceniu długości ustawowych terminów przedawnienia – z 10 na 6 lat. W niektórych przypadkach zmienił się również termin liczenia przedawnienia – jeżeli termin przedawnienia wynosi ponad dwa lata termin ten kończy swój bieg w ostatnim dniu kalendarzowym odpowiedniego roku.

Regułą jest, że termin przedawnienia, który rozpoczął swój bieg przed nowelizacją i w tym dniu jeszcze nie zakończył się, wynosi sześć lat. Należy je liczyć od dnia wejścia w życie ustawy, a dodatkowo zastosować przedłużenie terminu do ostatniego dnia roku kalendarzowego.

Od tej reguły istnieją jednak wyjątki dlatego tak ważne jest skonsultowanie się ze specjalistami, którzy pomogą Ci ustalić czy Twój dług faktycznie jest przedawniony.

Ogólne terminy przedawnienia roszczeń:

• 6 lat dla roszczeń majątkowych,
• 3 lata dla roszczeń o świadczenia okresowe (np. kredyty, pożyczki czynsze oraz usługi telekomunikacyjne), oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.